Ku resep-resepna ua pobo ka babaturan, diuk sorangan dina catang Pod kacida panasna, mani nyongkab Ua halabhab, ari diténténgkeun wadah kosong, euweuh sakeclak-keclak acan. Jung ua nangtung, maksud rék néangan cai T weleh teu manggih Aya an urut susukan mah, tapi garing Tapi ua teu putus asa, haben kukunilingan neangan cai atawa néangan buah anu sakirana ngandung cai, bonténg ataw samangka. Tapi teu manggih Ua tatanggahan, brèh nénjo buah rupana konéng, gedéna kira-kira sagede janu ball Tapi sidik lain jeruk, sabab tangkalna cucukan sareukeut. Ku ua dibalédog, tapi bua konéng téh teu daékeun murag Sidik buah konéng téh ngandung cal kawas jeruk Jadi bisa dipaké tamba hanaang teuing Ua mikir kumaha carana ngala buah nu kawas jeruk téa: Ditaékan teu tangkaina pinuh ku cucuk Di handapeun tangkal aya jarapah jaluna keur héés. Kitu geuning héésna jarapah mah Huluna henteu celenggeu, tapi ngagolér dina taneuh. Ti kajauhan mah siga tangkal jambé ngagolér. Ua manggih akal. Teu loba carita hulu jarapah ku ua ditumpakan, tuluy jarapah teh diguyah-guyah Jurungkunung nangtung, Huluna celenggu. Yey, panjang pisan beuheungna teh ku panjang-panjangna, éta wé da nepi kana buah nu kawas jeruk san Ua gé milu kajungjungkeun, nangkél dina hulu jarapah. Ari geus kitu mah buah konéng téh kari metik wé Ua metik tilu siki tuluy diragragkeun. Kawas nu karunyaeun sakadang jarapah téh. Sanggeus ua metik buah konéng mah, tuluy si beuheung panjang téh hées deui. Bageur geuning jarapah mah, henteu galak. Enya wé, buah nu rupana konéng téh kawas jeruk. Nya kitu rasana ogé, teu béda jeruk urang, amis haseum. Mokaha, sanggeus dahar buah konéng mah, tikoro henteu garing teuing Buah konéng téh ku ua dingaranan "lakujar", pondokna tina dialana ku jarapah Batur batur ua hayoh narurutan, nyarebut buah lakujar, samarukna enya wé ngaranna kitu. Ua dahar buah lakujar téh béak dua siki. Nu hiji deui diasupkeun kana koja. Na atuh teu nyaho ti mana jolna, ana gaur téh singa di gigireun. Ua reuwas, gajleng kana tonggong jarapah. Jarapah reuwaseun, kuniang hudang. Ngadéngé singa ngagaur, jarapah lumpat mani mangpengan. Ua nangkél kana beuheungna. Singa ngudag bari gagauran. Ua geus poho di bumi alam bakating ku sieun. Les teu inget. Inget-inget jarapah téh geus di tengah-tengah embel. Awakna geus méh laput, kari huluna wè ulang-ileung. Ua ngagantėl kana huluna. Atuh singa nu ngudag téa gé milu ngalelep dina ranca. Geus teu katénjo hulu-huluna acan, ngan kari buntutna kupat-képot. Ua tulung-tulungan. Burudul babaturan, nénjo ua ngagantél dina hulu jarapah. Samarukna ua nangkél kana tunggul. Barang ku ua dibéjakeun yén nu nonghol tina embel téh beuheung jarapah, kakara babaturan neangan akal pikeun nyalametkeun ua jeung jarapah. Sirah jarapah dieurad, tuluy dibetot ku saréréa, ditarik ka darat. Ku jero-jerona embel, nu kabetot téh ukur huluna wè jeung ua, awakna mah tinggaleun dina embel.

Dengan resep ua pobo ke teman, duduk sendiri di dahan buah yang sangat panas, air mani terbongkar ua halabhab, tinggal cek wadah kosong, belum ada waktu. Jung ua berdiri, niat mencari air T sumur tidak ketemu Ada mantan saya makan, tapi kering Tapi ua tidak putus asa, haben kukunilingan mencari air atau mencari buah yang kira-kira mengandung air, timun atau semangka. Tapi tidak menemukan Ua tetangga, kedua mata-mata buah tampak kuning, ukurannya kira-kira seukuran bola janu Tapi bekasnya bukan jingga, karena pohonnya berduri di dekatnya. Dengan ua ditendang, tetapi buah kuningnya tidak mau jatuh Jejak buah kuningnya mengandung cal seperti jeruk Jadi bisa digunakan obat horizontal juga Ua berpikir bagaimana membuat buah seperti teh jeruk: Tidak ditangani penuh jarum Di bawah pohon ada jalur jerapah yang sulit. Sedemikian rupa sehingga kepala jerapah saya tidak berjongkok, tetapi tergeletak di tanah. Dari kejauhan aku seperti pohon mawar yang tergeletak. Ua menemukan akal. Tak banyak cerita kepala jerapah dengan ua dimuat, lalu jerapah menggoyang tebing vertikal, kepala sangkar. Yey, lehernya sangat panjang dengan panjangnya, itu wee da sampai ke buah seperti jeruk san ua'll berpartisipasi dalam ayunan, menempel di kepala jerapah.Ari punya jadi buah kuning saya petik kari kami ua memetik tiga biji lalu dijatuhkan. Seperti kasih sayang terkadang jerapah. Setelah ua memetik buah kuning saya, lalu leher panjangnya keras lagi. Sebagian besar, saya tidak galak. Ya wee, buah yang terlihat kuning itu seperti jeruk. Demikian pula rasanya enak, tidak seperti jeruk kami, asam manis. Mokaha, setelah makan buah kuning saya, tenggorokan saya tidak terlalu kering Buah kuning itu oleh ua bernama "lakujar", singkatan dari dialana oleh jarapah Orang lain ua mau pesan, rebut buah lakujar, semua ya wee bernama begitu. Ua makan buah habis dua biji. Yang satu itu lagi memasuki siksaan. Dan saya tidak tahu dari mana jolna, ada gaur selanjutnya adalah singa. Ua terkejut, bergegas ke belakang jerapah. Jerapah terkejut, kuning terjaga. Mendengar auman singa, jerapah lari ke mani. Ua menempel di lehernya. Singa mengejar sambil tertawa. Ua di alam bumi terlupakan dengan bakating dengan rasa takut. Les tidak ingat. Ingat jerapah sudah di tengah keributan. Tubuhnya hampir rusak, gulai kepala akan kembali ileung. Ua tergantung di kepalanya. Saya pikir singa yang mengejar thea akan berpartisipasi dalam menyelam di rantai. Belum melihat kepala, hanya kari ekor ambil-tarik. bantu ya.Teman-teman yang lulus, mata-mata ua menempel di kepala jerapah. Semua ua melekat pada tunggul. Barang oleh ua diceritakan bahwa embel-embel itu adalah leher jerapah, hanya teman-teman yang menemukan akal untuk menyelamatkan ua dan jerapah. Kepala jerapah ditenggelamkan, lalu ditarik oleh semua orang, ditarik ke tanah. Dengan kedalaman embel, bunga hanya kepala wè dan ua, tubuh saya tertinggal di embel.